W grudniu 1795 roku w miejscowości Stoke-on-Trent, w swojej manufakturze Josiah Spode I dopracował recepturę masy ceramicznej, która w następnych latach zdominowała rynek wyrobów stołowych w Imperium Brytyjskim, pokonując jednocześnie tradycyjną ceramikę i fajans ze stołów europejskiej arystokracji.
W ciągu 30 lat Josiah Spode, wykorzystując swoje znakomite wyczucie proporcji chemicznych, artystyczną kreatywność i doświadczenie ceramiczne, dokonał dwóch istotnych odkryć w światowej ceramice. W latach 80-tych XVIII wieku Spode doprowadził do perfekcji swój system zdobienia charakterystycznymi niebieskimi wzorami nanoszonymi podszkliwnie z ręcznie grawerowanych miedzianych matryc. Ten wynalazek zapoczątkował ekspansję angielskiego fajansu w całej Europie i można go śmiało uznać za jeden z najbardziej luksusowych wyrobów świata.
Możliwości i zalety popiołu kostnego znane były już w średniowieczu, ale dopiero w połowie XVIII wieku istotnie zainteresowano się tym materiałem jako możliwym składnikiem masy ceramicznej. Zastosowanie popiołu kostnego w recepturach dawało zupełnie innowacyjne możliwości technologiczne i tworzyło nowe właściwości użytkowe wyrobów. Niestety powstałe w ten sposób masy porcelanowe z niewielką ilością popiołu kostnego nie mogły okazać się konkurencyjną alternatywą dla kamionki i fajansu. Stworzona przez Josiah’a Spode Bone China to rodzaj ceramiki bazujący na masie porcelanowej „twardej” posiadająca w składzie około 45-55 % popiołu kostnego.
Syn wynalazcy Josiah Spode II wypromował nowy produkt jako tzw. ” Stoke China”, tym samym zmusił konkurencję do wdrożenia nowej technologii lub udoskonalenia wcześniej istniejących produktów. Dynamiczny rozwój produkcji Bone China to również efekt zmian społecznych i kulturowych jakie zachodziły w ówczesnej Anglii. Pod koniec XVIII wieku w zdobnictwie i wystroju wnętrz zaczął być popularny neoklasycyzm. Do nowych trendów sztuki użytkowej nie pasowała tradycyjnie zdobiona biało-niebieska porcelana chińska, a to zmusiło Kompanię Wschodnioindyjską – monopolistę w zakresie importu towarów z Państwa Środka w tym okresie, do zatrzymania nierentownego importu porcelany w 1799 roku.
Czym kierował się Josiah Spode tworząc i ulepszając właściwości porcelany kostnej? Próba wytworzenia z gliny i popiołu prawdziwego klejnotu była jego pasją i życiowym powołaniem, które trwało wiele lat. Na pewno nie myślał o sukcesie finansowym czy bogactwie, gdyż nigdy nie opatentował swojej receptury, pozwalając wprowadzić do sprzedaży podobne produkty innym wielkim producentom.